در دیـاری که در او نیــست کسـی یار کسی       کاش یا رب که نیفتد به کسی کار کسی

هر کـــــس آزار مــــن زار پسنـــدیـــدولــــی        نپسنــدیـــد دل زار مــــن آزار کســـی

آخرش محـــنت جانـگاه بـــه چــاه انــدازد      هرکه چون ماه بر افروخت شب تارکسی

سودش این بس که به هیچش بفروشند چون من  هر که با قیمت جان بود خریدارکسی

ســـود بازار محـــبت همـــه آه ســــــرد است      تا نکوشیــــد پس گــرمی بـازار کسی

غیـــــــر آزار ندیــــدم چـــو  گرفتـــارم  دیـــــد      کس مبــادا چو مـن زار گرفتار کسی

تا شـــــدم خار تـــو رشـــکم به عزیــزان آید        بار الها !کـه عزیزی نشود خار کسی

آنکه خاطرهوس عشق ووفا دارد ازاو      به هوس هردوسه روزی است هوادارکسی

لطف حــــق یـــار کسی بــاد که در دوره ما        نـــــشود یار کسی تـــا نشود بـار کسی

گرکسی را نفکنــــدیم  بســر سایـــه چو گل        شکر ایــــزد که نبودیم به پـا خارکسی

شهریــــــارا سر مــن زیــر پس کاخ ستــم        به  که بر سر فتـــدم سایــه دیوار کسی